මම දන්නවා මේක ගොඩාක් දෙමාපියන්ට තියෙන ප්‍රශ්නයක්. විශේෂයෙන්ම සම වයසේ අනෙක් දරුවන් එම උපාංග භාවිතා කරද්දි, තමන්ටත් එවැන්නක් අවශ්‍ය බවට දරුවන්ගෙ පැත්තෙන් දෙමාපියන්ට ලොකු පීඩනයක් එල්ල වෙනවා. මෙතනදි බොහොමයක් දෙමාපියන් පත් වෙන්නෙ උභතෝකෝටික ගැටලුවකට.
තාක්ශණය සහ දරුවන්ට වෙන බලපෑම සම්බන්ධව, දශකයක් පමණ කාලයක් පර්‍යේශන කරලා, ඒ සමබන්ධ ග්‍රන්ථ පවා පළ කරපු මේ ක්ශේස්ත්‍රයේ ප්‍රවීනයන් කිහිප දෙනෙක් දක්වපු අදහස් හරහා මේ ප්‍රශ්නෙට ඔබ වෙනුවෙන් එක්තරා ආකාරෙක පිලිතුරක් මම සම්පින්ඩනය කරන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා.
තමන්ටම කියලා දරුවෙක් අතට ස්මාට් ෆෝන් එකක් දෙනවා කියලා කියන්නෙ දරුවාට වෙනම ලෝකෙකට යතුරු භාර දෙනවා වගේ වැඩක්.. ඒ නිසා ඒ එක්ක නිසඟයෙන්ම ඒ දරුවන්ට අති විශාල වගකීමක් පැවරෙනවා.
මේ තිර හරහා ඔවුන්ට ඇති කරන අවධානය රඳවා ගැනීමේ අපහසුතා (distractions), සමාජ ජාලා ආශ්‍රිතව හෝ අසැබි වෙබ් අඩවි (pornography) ආශ්‍රිත ඇබ්බැහිවීම්, cyber bullying හරහා එන මානසික සංකූලතා, උපාංගය ආශ්‍රිත විනෝදාස්වාදය සහ අධ්‍යාපන කටයුතු හා ක්‍රීඩා කටයුතු ආදිය සමතුලිතව පවත්වා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් ප්‍රමානවත් ලෙස ඔබේ දරුවා මුහුකුරා ගොස් ඇතැයි ඔබ සිතනවාද?
පිළිතුර 'නැත' නම් තාම ඔහු හෝ ඇය මෙවැනි වගකීමක් භාර දෙන්න තරම් සුදුසු වන්නේ නැහැ.
සාමාන්‍යයෙන් මේ සඳහා සුදුසු වන්නේ අට වන ශ්‍රේණිය හෝ ඊට පසු වයසේ දරුවන් බවයි බ්ලේක් ස්නෝ පවසන්නෙ . නමුත් තවත් මේ සම්බන්ධව ප්‍රවීනියක් වෙන ඩයනා ග්‍රේබර් පවසන්නේ, දරුවන් එකිනෙකා වෙනස් නිසා, එය එක්තරා නියමිත වයසකට වඩා ඉහත සඳහන් කල වගකීම් ප්‍රශස්තව භාරගත හැකි වයසක් වෙන තුරු හැකි තරම් එය ප්‍රමාද කල යුතු බවයි. දරුවාට ෆෝන් එක අවශ්‍ය නම් ඇමතුම් සහ පනිවිඩ පමනක් ලබා ගත හැකි දුරකථන වෙලඳ පොලේ තියෙනවා. Light phone එයට හොඳ උදාහරනයක්.මිචිගන් විශ්ව විද්‍යාලයේ මහාචාර්‍යවරයෙක් වෙන කෙන්ටරො ටොයාමා, දශකයක පමණ කාලයක් ගත කලේ පරිගණක විද්‍යාඟයෙක් ලෙස අද්‍යාපනය, සෞඛ්‍යය වැනි ක්ශේස්ත්‍ර වෙනුවෙන් තාක්ශනය භාවිතා කිරීම සමබ්න්ධ පර්‍යේශන කිරීමටයි. ඔහු පවසන්නේ මෙතරම් දියුනු තාක්ශණික අවදියක වුවත් සමාජ ප්‍රගමනය රඳා පවතින්නේ මානුශික ක්‍රියාකාරකම් මත මිස ගැජට් මත නොවන වගයි. තමන්ගේ පර්‍යේශනවලට අනුව, ස්මාට් ෆෝන් හිමි වීම, දරුවන්ගේ අද්‍යාපනික ප්‍රගමනයට කිසිම සම්බන්ධයක් නැති බව මහාචාර්‍ය ටයෝමා සඳහන් කරනවා.
හොඳයි, දැන් අපි හිතමු, ඔබ ඔබේ දරුවාට අවසානයේ ස්මාට් දුරකථනයක් ලබා දෙන්න තීරනය කල වග හෝ දැනටමත් ලබා දීලා තියෙන්නෙ කියලා. එහි අනතුරු කලාපෙන් ඉවත්ව ඉන්නට, ඔබට කොහොමද දරුවාට උදව් කරන්න පුලුවන් වෙන්නෙ.
මූලිකවම එය භාවිතය සම්බන්ධ එකඟතාවකට එන්න. බොහෝ දෙමාපියන් දරුවන් එවැනි ලිඛිත එකඟතාවකයට අත්සන් කරවා ගන්නවා. ඔබට මෙවැනි නීති මාලාවන් පහසුවෙන්ම සොයා ගන්න පුලුවන් Smartphone use contracts කියලා අන්තර්ජාලයේ search කලා නම්..
අනෙක් වැදගත් දේ තමයි parental control applications. වසරකට ඩොලර් 30-50ක් වගේ මුදලකට ඉතාම හොඳ මෙවැනි Apps දැන් වෙලඳපොලේ තියෙනවා. මේ හැම එකකම වගේ නුසුදුසු වෙබ් අඩවි වාරනය, තිර කාලය පාලනය, භාවිතා කල හැක්කේ මොන Appsද, කොපමන කාලයකටද පමනක් නොවේ දරුවන් සිටින ස්ථානය බලා ගැනීම (Geo-tracking)හා ඔවුන්ගේ තිරය මතට කෙලින්ම පනිවිඩ එවීමටත්, එයට ප්‍රතිචාර දෙන තුරු තිරය ක්‍රියාවිරහිත කිරීමට පවා පුලුවන්.
කොහොම වුනත්, මෙම එකඟතා සහ තාක්ශණික ක්‍රම වේදයන භාවිතා කරත්, සත්‍ය වශයෙන්ම වැදගත් වෙන්නේ දරුවන් සමග කරන අවංක සාකච්චාව බවත් කියන්නම ඕනෙ. මේ සියලු දේ ඔවුන්ගේ ආරක්ශාව වෙනුවෙන් හේතුවක් ඇතිව කරන දේ මිස ඔවුන්ගේ නිදහ්සට වැට නොබැඳීමක් බව ඔවුන්ට තේරුම් ගැන්වුවහොත් පමණයි, මේ සීමා තුලින් රිංගා යාම මඟින් අනතුරේ වැටීමෙන් ඔවුන් ගලවා ගත හැකි වන්නේ.
Broadcast Date: 15th July 2018
YouTube Video
No comments:
Post a Comment